قصيدة عامية لهانى مهران - ديوان(فى الجامعة)

قصيدة للشاعر هانى مهران من ديوانه المنشور (فى الجامعة)

يلقيها فى اللقاء القادم

فـى الجامـعة

و فى الجامعة
قلوب العشق تتلاقى
و تتهجى معانى الحب و الأشواق
و فى الجامعة
انا و انتى
كما المشتاقة و المشتاق
بنتقابل عشان نطفى
امانى الفكر فى عيونا
و لحظة واحدة بتكفِّى
عشان الراحة من صومنا!
برغم إنى...
ما ضمتكيش ولا مرة
برغم إنك ...
ما فكرتيش و لو مرة...
أكون راكب حصان أحلامك الأبيض
و أعدِّى الخوف
و أجيلك شايل الطرحة
و ور داية
تحلى الفرحة طعم الجوف
يطير العشق يتشعلق فى نجماية
لكل الناس يكون باين
برغم كلامك الصاين
عفاف شوقك
برغم انى بقيت مُحرج
قصاد ذوقك
و اى كلمة بنطقها عشان شوقنا
بكون خايف
إلا إنى بتمنى
أكون عارف بسر الفرحة
جواكى
و سر اللهفة من شوقى
فـ لقياكى
و سر كلامى و كلامك
و سر عنيّا لما تلف كل الجامعة
لاجل فى حتة تستنى و تلقاكى
و تحضن عينك الصافية
و تعيِّنها
كبير حراس على عرشى
يقولوا كلام ما نقدرشى
أنا و أنتى...
نقولو حتى فى الاحلام
ما أنا و أنتى
لسانّا لجام عاشق
و فى الجامعة
سهام الجرأة تترمى
و موجودة فى كل الخلق
إلا قلب أنا و انتى
بيتكابروا...
و سهم الجرأة مش راشق
فى ننى قلوبنا
رغم الخلق فى الجامعة
عيون القلب جواهم
بقت بجحة
و الا قلب أنا و أنتى
يحبوا للصراحة الموت
و يلقوا فى السكات فرحة
و انا وأنتى
و فـ الجامعة
بنتفرج على الأحلام
بتتكمل ما بين اتنين
نجوم الليل بتحرسهم
و ترقيهم من الفرقة و شر العين
و أنا و انتى...
نجوم الظهر تلقانا
برغم الحب جوانا...
بيوصل منى و إليكى...
و عامل وصلة رايح جاى
و لكن إحنا مش عارفين
نحب إزاى؟!
ما انا و أنتى
بنتهجى معانى الحب...
و الأشواق
و فـ الجامعة
قلوب العشق تتلاقى
كما المشتاقة و المشتاق
و رب الكون عليا شاء
أكون منك
و متغرَب
و كل الخلق فى الجامعة
بتتسامر و تتقرب
و أنا و أنتى
مافيش غير حل قدامنا
نسلم امرنا لله...
و نتفرج!

هانى مهران